Καλώς ήρθατε στο e-Portfolio-Ιστολόγιο Παρουσίασης και Ανάπτυξης,τον ψηφιακό τόπο συνάθροισης ιδεών, στοιχείων, σκέψεων,εγγράφων, φωτογραφιών, βίντεο ανατροφοδοτήσεων και δράσεων
του σχολείου μας.Ένας
χώρος επικοινωνίας και ενημέρωσης.
Πολυαγαπημένα μας παιδιά και γονείς,αγαπητοί συνάδελφοι ...
Ονομάζομαι Παγανιά Γεωργία ,Νηπιαγωγός και προϊσταμένη του 15ου Νηπιαγωγείου Πατρών.
Το 15ο Νηπιαγωγείο Πατρών βρίσκεται στην Μαιζώνος 26 ΤΚ 26223 στο κέντρο της πόλης.
Λέγεται και Στρούμπειο και συστεγάζεται με το 2ο Δημοτικό σχολείο Πατρών.
Το Στρούμπειο είναι ένα από τα ιστορικότερα σχολεία των Πατρών με την ίδρυση του να χρονολογείται το 1883.
Με αφορμή την 6η Μαρτίου Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού μιλήσαμε για το θέμα παίρνοντας μέρος στην εβδομάδα κινητοποίησης ενάντι στο φαινόμενο αυτό και στέλνουμε και μεις με την σειρά μας το μήνυμα ΜΙΛΑ ΤΩΡΑ.
Από το 2013 και μέχρι σήμερα στην καμπάνια #milatora, έχουν συμμετάσχει ενεργά 22.000 μαθητές και μαθήτριες από 800 σχολεία α΄βάθμιας και β΄βάθμιας εκπαίδευσης πανελλαδικά.
Φέτος αυτή την προσπάθεια την συνδιοργανώνει «Το Χαμόγελο του Παιδιού» με το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο: #milatora 2021
Είδαμε το παρακάτω βίντεο και μετά να εξηγήσαμε τι είναι τα κουβαδάκια της βίας και τα κουβαδάκια της φιλίας και πως μπορούμε να τα γεμίσουμε και μετά φτιάξαμε τα δικά μας κουβαδάκια.
Πώς να το γεμίσουμε και πώς το αδειάσουμε το κουβαδάκι μας αλλά και πώς μπορώ να αδειάζω εγώ τα κουβαδάκια των άλλων (π.χ. κοροιδεύω)
Η διαφορετικότητα είναι η γοητεία της ζωής…ειδικά όταν αυτή τυγχάνει το δέοντος σεβασμού…οι παράλληλοι δρόμοι διαφορετικών ανθρώπων αν και φαινομενικά δε συναντιούνται ποτέ ….ΟΜΩΣ έχουν κοινό σημείο αναφοράς ή συχνά κοινά σημεία… αν αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι συναντηθούν τότε ανακατεύουν τα χρώματα των ονείρων τους και ανακαλύπτουν ότι καταλήγουν στο ίδιο χρώμα, αυτό της φιλίας…
Να θυμάσαι ότι είσαι απολύτως μοναδικός. Όπως και όλοι οι άλλοι. Margaret Mead, 1901-1979, Αμερικανίδα εθνολόγος
Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι. Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος
Όλοι ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν έχουμε όλοι τον ίδιο ορίζοντα. Konrad Adenauer, 1876-1967, Γερμανός καγκελάριος
Για να είναι κανείς αναντικατάστατος, πρέπει να είναι πάντα διαφορετικός. Coco Chanel, 1883-1971, Γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας
Το μυστικό της επιτυχίας; Να είσαι διαφορετικός από τους άλλους. Γούντυ Άλλεν, 1935-, Αμερικανός ηθοποιός & σκηνοθέτης
μπορώ να τους δείξω αυτό το βιντεάκι και να ζωγραφίσουμε μετά το κακό μήλο και το καλό μήλο, το κακό μήλο είναι στη χώρα της βίας και το καλό στη χώρα της φιλίας.
Τα χελιδονίσματα είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της πρώτης Μαρτίου, η συνήθεια δηλ. να γυρίζουν το πρωί της ημέρας αυτής τα παιδιά της σχολικής ηλικίας στα σπίτια κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και να λένε τα κάλαντα, να τραγουδούν τον ερχομό της ανοίξεως και την επιστροφή των χελιδονιών.
Έθιμα της Άνοιξης
Χελιδόνα έρχεται…..
Ζωγραφίσαμε την χελιδόνα …..
Επίσης ένα άλλο έθιμο είναι τα Μαρτάκια.
Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές (Rosa) όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους….
Ονομασίες του Μάρτη
Μάρτη σε λεν, Παλουκοκαύτη
γιατί μας τέλειωσαν τα ξύλα.
Μάρτης είναι, χάδια κάνει
πότε κλαίει, πότε γελάει
κι όλοι τον λεν Πεντάγνωμο,
που τον καιρό αλλάζει!
Ανοιξιάτη σ’ ονομάζουν
γιατί η Άνοιξη αρχίζει
και φυτά θε να γεμίζει(Φυτευτής)
Ο Μάρτης ήταν δίγαμος,
είχε και δυο γυναίκες!
Η μία ήταν όμορφη κι έλαμπε όλη η πλάση
κι άλλη ήταν άσχημη κι έκλαιγε, ο Κλαψομάρτης!
κι όλη η φύση θε να βλασταίνει(Βλαστάρης)
Μα σε λεν και Βαγγελιώτη
για του Ευαγγελισμού τη μέρα!
Ακούσαμε το Παραμύθι «Η γυναίκα του Μάρτη» Ένας λαϊκός παραδοσιακός μύθος για τον Μάρτη
Κάποτε οι μήνες αποφάσισαν να παντρευτούν. Ο καθένας βρήκε μια γυναίκα που του άρεσε και την παντρεύτηκε. Ο Μάρτης δε φρόντισε το ζήτημα μόνος του και έβαλε προξενητάδες να του βρούνε μια γυναίκα. Εκείνοι του φέρανε μια κοπέλα η οποία ήταν τυλιγμένη με ένα μαντίλι και του είπαν ότι είναι πολύ όμορφη.
Ευκολόπιστος όπως ήταν, την παντρεύτηκε. Όταν όμως έμειναν μόνοι και έβγαλε το μαντίλι της, τι να δει; Δεν υπήρχε πιο άσχημη στον κόσμο! Από τότε κάθε φορά που τη θυμόταν άστραφτε, βροντούσε, έβρεχε, έριχνε μπόρες, έκανε παγωνιές. Μόνο όταν ξεχνιόταν μερικές φορές, ηρεμούσε, γαλήνευε κι έκανε καλό καιρό!
Άλλοι λένε ότι η γυναίκα που παντρεύτηκε ο Μάρτης, από μπροστά ήταν πολύ άσχημη,
ενώ από πίσω ήταν πολύ όμορφη.
Όταν ο Μάρτης τη βλέπει καταπρόσωπο κλαίει και ο καιρός χαλάει, όταν όμως την κοιτάζει από τις πλάτες ευχαριστιέται και ο καιρός καλοσυνεύει.
Γι’ αυτό λέγεται και η παροιμία: «Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε γελάει».
Γνωρίσαμε την κυρά Σαρακοστή της Καταλονίας και παρατηρήσαμε τις διαφορές της ,ενώ παράλληλα μας δόθηκε η ευκαιρία να μάθουμε την ιστορία ,τα αξιοθέατα και την σημαία αυτής της χώρας.
